Deze tekening heb in ik opdracht gemaakt. Het huis zelf is al enige tijd geleden afgebroken maar de herinneringen zijn nog levend. Van de opdrachtgever kreeg ik veel (voornamelijk zwart-wit) foto’s mee en tal van verhalen over het huis. Het huis lag aan het water en er werd vaak gezeild. De eigenaar schilderde graag en had in de zelfgebouwde schuur een schildersatelier. 

Afgelopen september heb ik op een markt gestaan in Arkel. Ik heb daar een begin gemaakt aan deze tekening. Ik wilde een herkenbaar punt tekenen. De molen van Arkel is een van de bekenste bezienswaardigheden en tegenwoordig zit er een hotel in gevestigt; Slapen in de Molen. Arkel kenmerkt zich ook door het water en de bruggen. Vandaar dat ik de molen vanaf de brug gezien heb getekend.

Het is hartje zomer en tijd voor zomerjurkjes en BBQ. Maar voor deze tekening trok ik mijn wintertrui weer aan en dompelde me onder in winterse sferen. Ik ben heel vaak langs het koepelkerkje van Arkel gereden. Een tijdje terug ben ik eens gestopt en ben ik naar het kerkje gelopen. Ik kwam er achter dat er prachtige glas-in-lood-ramen in de ramen zaten. Die komen natuurlijk het beste tot zijn recht als het donker is. En wat is er dan sfeervoller dan het kerkje in een winterse landschap.

Ik was opzoek naar foto's van het station van Arkel toen ik een foto tegenkwam uit ongeveer de jaren tachtig. Er kwamen gelijk allerlei herinneringen boven van oude stations die ook echt "oud" waren. Er waren nog geen mobiele telefoons maar je las gewoon een boek lezen in de trein. En wat dacht je van roken in de trein; dat was de normaalste zaak van de wereld...

Deze tekening heb ik gemaakt voor de wedstrijd die georganiseerd was voor het 40-jarig bestaan van de Historische vereniging Hoogblokland, Hoornaar en Noordeloos.

Nu het winter is en het kouder wordt dan krijg ik altijd zin in een dik pak sneeuw. Maar tot nu toe heb ik helaas nog geen sneeuw gezien. Dan maar gewoon mijn eigen Winterwonderland maken. Met natuurlijk een paar katten.

Het Hamelhuis is niet de meest bekende plek van Gorinchem.

Voor de expositie bij Het Zevende Huis heb ik een zelfportret gemaakt.

Ik heb in de loop der jaren al veel katten om me heen gehad en ik kon er altijd van genieten hoe ze elk seizoen weer nieuwe dingen konden ontdekken. De eerste stappen in de verse sneeuw in de winter, de geuren van nieuwe bloemen in de lente, languit liggen zonnen in de zomer en knisperend wandelen door gevallen bladeren in de herfst.

Ik kijk graag naar de lucht. De kleuren zijn steeds anders, er vliegen vogels en in de zomer zie je vaak gekleurde luchtbalonnen.

Tijdens het eten van een stuk worteltaart fantaseerden mijn tante en ik over het hebben van een huis met een erker. Een knusse plek waar je in een lekkere stoel kan zitten lezen.

Ik hou van de regen. Toen ik een dagje weg was en we tijdens de regenbuien schuilend onder een luifel spontane gesprekken kregen met andere schuilende mensen kreeg ik het idee van vrolijk gekleurde paraplu's en mensen.